ห่างหายจากซีรีย์ญี่ปุ่นมานานพอสมควร เรื่องล่าสุดที่ดูคือ Nodame Cantabile. ด้วยความที่ไม่ชอบแอคติ้งแบบการ์ตูนของซีรีย์ญี่ปุ่น เลยทำให้ทนดูไม่ค่อยจะไหว ยกเว้นจะมีแรงจูงใจมากจริงๆ แต่แล้วก็มีโอกาสหวนกลับมาดูซีรีย์ญี่ปุ่นจนได้ ด้วยความที่อยากดูอะไรเบาๆ ให้ผ่อนคลาย ก็เลยจัดไป 2 ซีซั่น 27 ตอน แล้วถามว่าผ่อนคลายมั๊ย….
Good Morning Call เป็นซีรีย์ที่สร้างมาจากมังงะชื่อดังของญี่ปุ่น แน่ใจได้เลยว่าจะได้เห็นแอคติ้งเว่อๆ ตามสไตล์ญี่ปุ่นแน่นอน เรื่องเริ่มจาก อุเอฮาระ ฮิซาชิ (ชิราอิชิ ชุนยะ) หนุ่มหล่อตัวท๊อปของโรงเรียน ที่เรียกว่าเดินไปไหน ทุกคนต้องแหวกทางให้เป็นแถว สาวๆ ทั่วโรงเรียนถึงขั้นยอมตั้งตำแหน่งสมบัติของโรงเรียน และทำพันธสัญญาร่วมกันว่าจะไม่มีใครแตะต้องเขา ชายหนุ่มหล่อเหลาราวกับเจ้าชาย แต่เย็นชา และไร้เพื่อนสนิท ต้องมาตกกระไดพลอยโจนเป็นรูมเมท โยชิคาวะ นาโอะ (ฟุกุฮาร่า ฮารุกะ) หญิงสาวแสนธรรมดา และออกจะติ๊งต๊องไปหน่อย แต่ภายใต้ความธรรมดาของเธอนั้น กลับซ่อนความเห็นอกเห็นใจ และจิตใจที่ดีงามไว้
ว่ากันว่าน้ำหยดลงหินทุกวัน หินมันยังกร่อน แล้วชายหนุ่ม หญิงสาวอยู่ด้วยกันทุกวัน หัวใจอ่อนๆ จะไม่ไหวเอนไปได้อย่างไร โยชิคาวะ เริ่มได้เห็นความเข้มแข็งบนความโดดเดี่ยวของเจ้าชายผู้เย็นชา ในความสมบูรณ์แบบที่เขามี ที่ทุกคนมองว่าชีวิตของเขาสุขสบาย แต่ความจริงแล้วเขาบากบั่น และตั้งใจทำทุกอย่างด้วยความเด็ดเดี่ยว อุเอฮาระ เจ้าชายน้ำแข็งที่ไม่เคยเปิดใจให้ใคร ก็เริ่มรับเอาหญิงสาวไม่เอาไหน แต่มีหัวใจที่สุดแสนบริสุทธิ์ และคิดถึงคนอื่นก่อนตัวเองอยู่เสมอ เข้ามาอยู่ในหัวใจ แม้จะขัดเขินไปบ้าง แม้จะขาดๆ เกินๆ แต่ทั้งสองคนก็ประคับประครองกันเรื่อยมา
แต่รักแท้ย่อมมีอุปสรรค ทั้งจากรักแรกที่อุเอฮาระไม่เคยลืม จนถึงชายหนุ่มที่มองเห็นความดีงามในใจของโยชิคาวะ และตั้งธงว่าจะต้องครอบครองหัวใจเธอ บทพิสูจน์รักวัยใสมีมาให้ฟ่าฟันครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ไม่มีเรื่องไหนจะใหญ่โตไปกว่า วัยอันสมควรของทั้งคู่ เด็กมัธยมปลายจะใช้ชีวิตอยู่ร่วมชายคาเดียวกันได้อย่างไร และทางออกอาจหมายถึงการต้องแยกจากกัน...
ในส่วนของซีซั่น 2 ฟังดูเหมือนทุกอุปสรรคจะผ่านพ้นไปแล้ว ทั้งทางออกเรื่องวัยอันสมควร รักแรก และรักซ้อน แต่ก็ใช่ว่าอุปสรรคจะหมดไปง่ายๆ
เมื่อก้าวเข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัย ได้พบเจอสิ่งใหม่ๆ แต่สิ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนเลยก็คือ อุเอฮาระยังเป็นคนดัง เป็นที่หมายตาของสาวๆ อยู่เสมอ ส่วนโยชิคาวะก็งุ่นง่านอยู่กับการวิ่งตามเขาไม่เว้นแต่ละวัน สภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนไปยิ่งทำให้ทั้งสองคนดูห่างกันมากยิ่งขึ้น การเข้ามามีส่วนร่วมในเรื่องรางของนัตสึเมะ ชายหนุ่มสุดป๊อบผู้เป็นมิตร ยิ่งทำให้สถานะภาพของทั้งคู่สั่นคลอน นัตสึเมะกลายเป็นคนที่เข้าหาอุเอฮาระในวันที่เขายังปรับตัวกับที่ใหม่ไม่ได้ ทำให้เขากลายมาเป็นเพื่อนสนิทของอุเอฮาระ และความบังเอิญที่ทำให้เขาพบกับโยชิคาวะ และกลายเป็นเพื่อนสนิทของทั้งคู่ไปโดยปริยาย
ในขณะที่อุเอฮาระเริ่มไม่มั่นใจว่าตัวเองดีพอสำหรับโยชิคาวะหรือไม่ นัตสึเมะก็เริ่มซึมซับความดีงามในใจของโยชิคาวะและก่อเกิดเป็นความรักในใจ แบบเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ อุเฮฮาระเริ่มสังเกตเห็นถึงความเปลี่ยนแปลงของเพื่อนสนิท พร้อมกับตั้งคำถามว่า เขาดีพอสำหรับหัวใจของโยชิคาวะหรือไม่
โยชิคาวะ ผู้วิ่งตามและไม่เคยรู้สึกถึงความรู้สึกแท้จริงที่อุเอฮาระมีต่อเธอ ยิ่งนานวันก็ยิ่งเกิดคำถามในใจว่า หากวันนั้นเธอไม่ใช่คนที่บังเอิญไปอยู่ร่วมห้องกับเขา แล้วเขายังจะเลือกเธอ จะมองเห็นเธออยู่หรือเปล่า
ความไม่แน่ใจ ความสงสัย และสถานการณ์รอบตัวยิ่งทำให้สถานะความสัมพันธ์ของทั้งคู่สั่นคลอน เมื่อต่างฝ่ายต่างอยากเป็นคนที่ดีกว่าเพื่อกันและกัน แล้วจะทำอย่างไรให้หัวใจที่ทั้งคู่มีให้กันไม่ถูกทำลาย….
ด้วยความที่เนื้อเรื่องมันสุดแสนธรรมดา ขายความฟิน แต่ก็นั่นแหละที่ทำให้เจ้าชายเย็นชาแบบอุเอฮาระ มาทำให้คนดูจิกหมอน กรีดร้องในความฟินได้แบบไม่ต้องห่วงพะวงความเข้มข้นของบทหรือเนื้อเรื่องเลย การเลือกชุนยะมารับบทเจ้าชายเย็นชาที่คนกรี๊ดกร๊าดกันทั่วบ้านทั่วเมือง ก็เรียกว่าทำได้เป๊ะเว่อร์แบบไม่ขัดความรู้สึกเลย แต่เอาจริงๆ เราเองก็ไม่ได้ชอบเนื้อเรื่องสไตล์ญี่ปุ่น ที่นางเอกชอบพูดคนเดียว มโนคนเดียว ร่วมไปถึงสารพัดปัญหาที่ดูจะหาทางออกไม่ได้ แต่กลับมาคลี่คลายด้วยคำพูดปลุกใจจากใครสักคน มันช่างเป็นเจปองสไตล์เสียจริงๆ
